Vrijdag 22 oktober moest de ‘Brandaris’ naar Harlingen om haar bilgewater te laten opzuigen bij een gespecialiseerde inrichting voor vuilwater.
Met een vrolijk zonnetje voer de ‘Brandaris’ met de schippers Aike Lettinga, Sierik Visman en Evert van Urk de haven uit, maar na een half uurtje werden ze overvallen door potdikke mist. Op sommige plaatsen was het zicht slechts 50 meter. Omdat er ook nog andere scheepvaart was werd het vaarwater Blauwe Slenk gemeden en de recreatieroute gevolgd.
Op het radarscherm waren de tonnen goed te zien, maar er waren ook nogal wat jachten onderweg en die waren niet altijd even duidelijk met hun te varen koers. Veiligheidshalve stond één bemanningslid op het voorschip op de uitkijk. Het raam van het spatscherm op de cockpit sloeg om de havenklap dicht met mistdruppels en moest steeds aan de buitenkant met een trekker worden schoongemaakt. Het is maar goed dat de ‘Brandaris’ met radar is uitgerust, want zonder deze apparatuur had de reis niet gemaakt kunnen worden.
Op de terugweg was de mist opgetrokken. Gezien de ervaring in de mist werd een ruitenwisser node gemist. Schipper Floris Haan had er nog wel eentje van een oude Jeep liggen en die werd aan de onderkant van het spatscherm gemonteerd. Arjen Sipma zorgde voor de elektrische aansluiting. De scheepshoorn van de ‘Brandaris’ is weliswaar nog de originele, maar zo schor dat er nauwelijks geluid uit kwam. Schipper Aike Lettinga verving een deel van het binnenwerk met het membraam van de identieke scheepsfluit van de ‘K.F. Sluys’, ook een voormalige reddingboot van de KNZHRM, eigendom van Jan Heuff. Die was overbodig op zijn schip. Een proefopstelling met een compressor in de werkplaats van de Zeevaartschool leverde een prima geluid. Tijdens de werfbeurt in december wordt een vaste compressor geïnstalleerd.