Internationale erkenning station Paal 8
Het KNRM-reddingstation van Paal 8 heeft in november in Noorwegen de IMRF-Award ontvangen. Deze omderscheidng wordt toegekend aan het reddingstation dat volgens de IMRF de zwaarste reddingsacties heeft volbracht. Deze nominatie geldt voor reddingstations uit de hele wereld.
De redders van Paal rukten op 29 oktober 2017 bij zware storm uit naar een schip dat boven Terschelling met ingeslagen ramen van het stuurhuis niet verder kon. Ze waren als eerste ter plaatse. De ‘Arie Visser’ van West assisteerde met de verbinding met een sleepboot.
De tweede actie vond plaats in februari van dit jaar. Toen werden bemanningsleden van de visserkotter ‘ZK 80’ tijdens een Oosterstorm (windkracht 8 à 9) onder ijselijke omstandigheden gered. De kotter was bij het Westgat nabij Schiermonnikoog gestrand. Andere reddingboten konden door de geringe waterstand niet bij de pechvogel komen. De redders van West hadden na deze barre tocht het ijs op hun pakken en sommigen licht bevroren ledematen!
Grote beurt ‘Rutgers van Rozenburg’
Na vijftien jaar trouwe dienst op Terschelling werd het tijd voor groot onderhoud van deze bejaarde dame uit 1907. De bemanning had het scheepje weliswaar steeds puik onderhouden, maar nu werd het tijd voor een fikse beurt. Dat werd uitgevoerd door Jachtwerk Dijkstra in EE nabij Dokkum.
Hier werd het schip gestript en gestraald. Een surveyor inspecteerde het casco en uit zijn rapportage bleek dat de huid op enkele plekken erg dun was geworden. Er moesten derhalve meer nieuwe platen ingezet worden dan was voorzien. In het onderwaterschip aan de achterkant was dat een lastige klus: het roer, het roerframe en de schroef moesten worden gedemonteerd om de ronde beplating in de schroeftunnel aan te brengen. Ook bleek dat de zelfloospijpen moesten worden vervangen.
Doordat lopende het onderhoud bleek dat het verstandig was meer beplating te vervangen, doorkruiste dat de planning van de werf voor andere klussen. Daar kwamen ziekte van personeel en stagnatie in de aanlevering van materialen en onderdelen bij, waardoor de ‘Rutgers’ aanzienlijk langer op de werf moest blijven dan was gepland. De vrijwilligers hebben in deze periode bergen ondersteunend werk verzet. Evert van Urk schilderde met vaste hand de (lange) naam weer op de boeg. De ‘Brandaris’ nam vanaf mei de zeehondentochten van de ‘Rutgers’ over. Op 9 juli was onze ‘Rutgers’ weer als nieuw terug op station.
Kontje van de ‘Brandaris’ is af
De ‘Brandaris’ had vroeger altijd een muis op de kont, dat is een stootkussen van gevlochten touw gevuld met kurk. Schipper Aike Lettinga vond die kale achterkant maar niks en kende een relatie uit zijn tijd van het Visserijmuseum die een pasklare muis voor de ‘Brandaris’ kon maken. Aldus geschiedde en vanaf het voorjaar is het kontje van de “Brandaris’ aangekleed. Een geschenk van het echtpaar Lettinga! Hulde en dank!
‘Brandaris’ vlaggeschip Reddingbootdag Lelystad
In Lelystad wordt sinds enkele jaren de Nationale Historische Reddingbootdag door de KNRM Lelystad georganiseerd. Dit jaar was dat op 17 juni. Een kleine twintig voormalige reddingboten uit het hele land kwamen naar deze bijeenkomst. De schepen zijn dan open voor bezichtiging en maken de volgende dag rondvaarten met betalende gasten. De recettes zijn bestemd voor de KNRM en de bestrijding van de kosten.
De ‘Brandaris’ was daar voor de tweede keer en stond pontificaal afgebeeld op de voorpagina van het programmaboekje. Bij het begin van de gezamenlijke afvaarten kwam de Loco-commissaris van de Koning in Flevoland, gedeputeerde Michiel Rijsterman, aan boord. Hij gaf het startsein door de trossen van de ‘Brandaris’ los te gooien en mee te varen. Zelden is dat door een man in pak met das gebeurd… Er kwamen circa 22.000 bezoekers naar dit evenement.
Onderhoud Jhr. J.W.H. Rutgers van Rozenburg
De winter is voorbij en de ‘Brandaris’ is al weer volop in de vaart. De ‘Jhr. J.W.H. Rutgers van Rozenburg’ daarentegen nog niet.
Dit scheepje maakte op zaterdag 28 oktober 2017 haar laatste tocht met gasten naar de zeehonden. Luttele dagen later ging ze uit het water voor de gebruikelijke winterslaap. Op woensdag 21 maart voer ze via Harlingen naar het Friese Ee bij Engwierum waar ze enkele dagen later droog werd gezet bij Scheepschilders en Jachtwerf Gebr. Dijkstra.
Hier is de Rutgers na 15 jaar trouwe dienst op zout water grondig onder handen genomen. Ze is gestraald en er is het nodige plaatwerk hersteld. Enkele bemanningsleden hebben in de beginperiode in Engwierum gebivakkeerd om de helpende hand te bieden. Door ziekte onder het personeel van de werf is er de nodige vertraging in het afwerkingsproces gekomen. Bovendien moeten de coatinglagen eerst goed uitharden voordat de stroppen om het schip kunnen worden bevestigd voor de tewaterlating.
We verwachten de ‘Rutgers’ pas begin juni terug. De ‘Brandaris’ neemt ondertussen – naast haar eigen programma – alle geplande afvaarten van de ‘Rutgers’ over.
Naamswijziging: Stichting Museumreddingboot Terschelling
De naam van onze Stichting is sinds kort veranderd in ‘Stichting Museumreddingboot Terschelling’. Die benaming gebruikten we reeds als roepnaam. Hiermee worden onze activiteiten beter gedekt.
‘Stichting Behoud oudste Motorreddingboot ter Wereld Rutgers van Rozenburg – Terschelling’ is bedacht toen de initiatiefnemers er in 2002 in slaagden een motorjachtje in Zeeland te kopen dat het casco van de ‘Jhr. J.W.H. Rutgers van Rozenburg’ van de toenmalige Noord- en Zuid Hollandsche Redding Maatschappij bleek te zijn. Dit was destijds de eerste ijzeren motorreddingboot ter wereld, gebouwd in 1907 en gestationeerd in Scheveningen en daarna in Lemmer.
In het Museum ’t Behouden Huys was al veel over de historie van het Terschellinger reddingwezen te zien, maar een historische reddingboot was er niet op het eiland. Daarom was het een buitenkans om dit scheepje te kopen en onder de vlag van het museum weer in oude staat terug te brengen. Het zou een tastbaar bewijs van de reddinghistorie worden. Het bleek de voorloper van de ‘Brandaris’ (I), die in 1910 op Terschelling werd gestationeerd en in 1923 met man en muis verging.
Beide vaartuigen kwamen luttele jaren na elkaar op de werf ’t Kromhout van ontwerper en bouwer Daan Goedkoop tot stand. Daarom was er reden te meer om het verleden van het Terschellinger reddingwezen met de historische ‘Rutgers’ zichtbaar te maken. En dus werd in 2003 de Stichting ‘met de lange naam’ opgericht om deze boot te behouden en na een succesvolle sponsoractie te restaureren – en voor het maken van educatieve tochten weer in de vaart te brengen.
Daarna kwam in 2007 de oudste en (op dat moment) enige varende roeireddingboot van Nederland, de ‘Secretaris Schumacher’ uit 1900 naar Terschelling. Als klap op de vuurpijl werd de Terschellinger oudgediende, de ‘Brandaris’ (II) uit 1923 aan de museale vloot toegevoegd. De naam van de Stichting dekte de lading dus bij lange na niet meer en dus werd besloten deze te wijzigen in ‘Stichting Museumreddingboot Terschelling’.
